Tá sé tugtha le fios ag Graham Norton gur athraigh sé a shaol chun feabhais nuair a beagnach fuair sé bás tar éis dó a bheith saithe (stabbed).
Bhí sé ag siúl abhaile i Kilburn in iarthuaisceart Londain i 1989 nuair a ionsaíodh (attacked) é.
Dúirt Graham nár thuig sé ar dtús go raibh sé sáfa sa bhrollach mar go raibh an aidréanailín tar éis an phian a cheilt.
Ach nuair a chonaic sé an méid fola a bhí á chailleadh aige, bhí a fhios aige go raibh sé dáiríre. Bhí an oiread sin faitíos air gur ghuigh sé ar strainséir greim a choinneáil ar a lámh mar níor theastaigh uaidh bás a fháil leis féin.
Is dócha gur shábháil lánúin scothaosta (elderly couple) a bhí ag dul thart a shaol nuair a ghlaoigh siad ar otharcharr (ambulance).
Deir Graham, a bhí ina mhac léinn drámaíochta ina 20idí ag an am, gur chabhraigh an taithí lena shaol a athrú chun feabhais.
Tá Graham 60 bliain d’aois anois agus fiafraíodh de cad é an t-eispéireas ba mheasa ina shaol, agus d’fhreagair sé:
‘Nuair a sánadh mé i 1989. Chaill mé leath mo chuid fola.
‘Is cuimhin liom an droch-mhóimint – mar nuair a tharlaíonn sé, níl ann ach tráma – ach ansin an mhaidin in a dhiaidh bhí mé sa bharda ospidéil agus is cuimhin liom tháinig altra chugam agus dúirt sí, “An bhfuil tú ag iarraidh orainn dul i dteagmháil le duine ar bith? Ar mhaith leat go ndéanfaimid teagmháil le do thuismitheoirí?”
Dúirt Graham leis an Telegraph : ‘I mo cheann, bhí mé ag smaoineamh, “Bhuel, níor mhaith liom a go mbeadh mo thuismitheoirí buartha ach mar an gcéanna, má tá mé chun bás a fháil, is dócha gur mhaith leo teacht chun slán a fhágáil liom. Bheadh fearg orthu mura ndéarfainn leo.”
‘Mar sin dúirt mé leis an altra, “An bhfuil mé chun bás a fháil?” Agus dúirt sí, “Erm… l” Agus dúirt mé, “Ná thóg ‘pause’. Ní hé seo an áit le ‘pause’. Tá sé seo tromchúiseach go leor.”
‘Bhí sin go dona. Ach is é an rud dearfach a bhí ann is dócha go raibh mé i mo 20idí. Bhí mé ag dul isteach sa tríú bliain i scoil drámaíochta.
‘Bhí go leor daoine ag caoineadh agus ag rith isteach i leithris agus dúnadh na doirse.
‘Agus bhí mé i mo shuí ansin ag dul, “Tá mé beo. Tá mé go maith.” Mar sin, ar bhealach, d’athraigh sé mo shaol chun feabhais.’
Dúirt Graham, áfach, go ndearna a bhuachaill ag an am sin é a dhumpáil an lá dár gcionn, rud nach raibh an ‘most tactful piece of timing’.
• Más mian leat ríomhphost (email) a fháil leis na scéalta is fearr ar ExtraG.ie, ó Luan go hAoine, seol an focal ‘Tá’ chuig joeextragdotie@gmail.com
• Más mian leat tuilleadh eolais a fháil faoi conas do chuid Gaeilge a fheabhsú is féidir dul chuig Conradh na Gaeilge agus Foras na Gaeilge.
Bí ar an gcéad duine a léann an Nuacht is déanaí i nGaeilge, leis an gclúdach is fearr ar chúrsaí reatha, Siamsaíocht bhríomhar agus Spórt.
