D’éiligh athair a chaill a iníon, nach raibh ach 16 bliana d’aois, i dtimpiste buailte agus teitheadh, pionóis níos géire ar chiontóirí.
Ciontaíodh bean a bhí páirteach sa timpiste, i dtimpiste eile roimhe sin, as tiomáint ar meisce. Anois tá iarrtha aige ar chiontóirí pointí dúbailte a fháil.
Dúirt Leo Lieghio, as Cluain Dolcáin, nár cheart do thiománaithe ól nó drugaí a ghlacadh roimh dhul isteach i gcarr thar an Nollaig, tar éis do fhigiúirí nua a thaispeáint go bhfuil ardú 17% tagtha ar líon na dtiománaithe ar meisce sa chéad 10 mí den bhliain seo.
Cé go bhfuil sé ar intinn ag na gardaí dul i ngleic le tiománaithe atá faoi thionchar an alcóil le linn na Nollag, creideann an tUasal Lieghio gur cheart go mbeadh na pionóis i bhfad níos déine.
Fuair a iníon Marsia bás tar éis carr í a bhualadh agus í ag trasnú bóthair ar 16 Deireadh Fómhair, 2005.
Dúirt Leo, atá ina bhall de Chumann Íospartaigh Bhóthar na hÉireann (Irish Road Victims Association) le Newstalk Breakfast nach bhfuil na pionóis láidir go leor do dhaoine a bhíonn ag tiomáint faoi thionchar an alcóil.
“Ba cheart go mbeadh pointí pionóis dúbailte agus más ciontóirí athuair iad ba chóir a ngluaisteán a ghaibhniú.
“Tá sé 17 mbliana ó tógadh Marsia uainn. Bhí sí díreach 16 bliana d’aois. Is rud é nach imeoidh uait riamh. Nuair a fuair Marsia bás tháinig seanfhear go dtí mo dhoras agus dúirt sé go tharla rud éigin cosúil leis sin dá iníon.
“Dúirt sé go ndéarfar leat ‘le himeacht ama tosóidh an cneasú’, ach déarfaidh mé leat anois nach ndéanann. Bhí an ceart aige.
“Níl agamsa ach scéal amháin. Tá na mílte teaghlach ag deileáil le seo. Deirim gur baill sinn de chlub nach bhfuil aon duine ag iarraidh a bheith ann. Níor cheart go mbeimis riamh ag casadh ar a chéile.”
Dúirt an tUasal Lieghio nach bhfuil sé ag iarraidh go mbeadh níos mó teaghlaigh sa ‘chlub’ agus d’iarr sé go gcuirfí an tionchar ar theaghlaigh san áireamh i bpróiseas na gcúirteanna.
Stop an tiománaí a bhí freagrach as bás Marcia, ach ansin d’fhág sé an láthair ansin. Chinn giúiré, i gCúirt Dúiche Bhaile Átha Cliath, i mí Dheireadh Fómhair 2007, go raibh an tiománaí ciontach as tiomáint míchúramach, agus chaith sí 10 mí i bpríosún.
Dúirt an tUasal Lieghio go raibh 16 bliana iontacha acu le Marsia ach d’admhaigh sé nach mbeadh deireadh go deo leis an bpian a bhainfeadh le cailliúint a linbh. “Chaith muid gach nóiméad a d’fhéadfaimis léi. Chonaiceamar í ag fás aníos. Thugamar ár ngrá go léir di agus thug sí a grá go léir dúinn. Ar feadh seachtaine throid sí san ospidéal chun iarracht a dhéanamh fanacht linn. Agus ní raibh sí in ann. Marsia ar lá a pósta – ní bheidh an rince agam, mar athair, léi. Ní fheicfidh mé garchlann.”
Dúirt sé: “Má bhuaileann tú duine éigin agus mura stopann tú cá bhfuil do choinsias? An bhfuil eagla ort go mbeidh tú gafa mar go raibh tú ag ól agus ag tabhairt drugaí? Déileálann na cúirteanna leis gan ach slap bog.
“Tá Teachtaí Dála áirithe a deir go bhfuil sé ceart go leor deoch amháin agus tiomáint a bheith acu. Tá saol an duine níos tábhachtaí ná an ceart atá ag duine deoch nó dhó a bheith aige.
“Ní fhaca mé aon duine ag dul isteach i dteach tábhairne agus deoch amháin a fháil agus dul abhaile.
“Go háirithe an t-am seo den bhliain, ag druidim leis an Nollaig, tagann na cuimhní cinn ar fad ar ais, agus éiríonn an phian níos measa.
“Méadaíodh an pionós [as láthair an imbhuailte a fhágáil] ó bhliain amháin go 15 bliana ach ní fhaca mé duine ag fáil 15 bliana.
“Ní huimhreacha amháin iad na daoine seo [a fhaigheann bás] ach is daoine fíor iad.”
Bí ar an gcéad duine a léann an Nuacht is déanaí i nGaeilge, leis an gclúdach is fearr ar chúrsaí reatha, Siamsaíocht bhríomhar agus Spórt.
